Dünya denilen ıssız yer
Yormuştu onu
Tırmanırken hayat merdivenini
Mutluluklar, sevinçler, acılar, ızdıraplar yaşamıştı
Besbelli
Geride kalırken yıllar
Son bulmuştu ilgiler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta