Yalnızlık değil bu yanlızlık

Karanlığın ortasında oturuyor, yalnızlıklar
Kulaklarında kimsenin bilmediği, duymadığı
Çığlık çığlığa bağıran bir sessizlik var
Yaşamak mecburiyetinden olsa gerek, yalnızlıklar

Sarmaşık, ruhunu paylaşır mısın ?
Sen misin bilmeli
Yoksa senden başkaları da mı var ?
Yaşamak mecburiyetinden olsa gerek, yalnızlıklar

Hep suskunluk vardı ruhumuzda
Konuşmaya haddimiz yoktu
Belki kelimeleri kirletmekten korktuk
Yaşamak mecburiyetinden olsa gerek, yalnızlıklar

İnsanlardan yanlızıs, insanlardan uzak
Kedi mi , kuş mu, kelebek mi
belki de onlara söylemeli
Yaşamak mecburiyetinden olsa gerek, yalnızlıklar

Bizi bitiren suskunluklarımız değil
Sussak belki herşey çok kolay, herşey çok gerçek
Konuşmak sanat işi derler ya iste bu en büyük yalan
Yaşamak mecburiyetinden olsa gerek, yalnızlıklar

Mecbursun, tüm benliğinle yaşamaya mecbursun
Daha bitmeyen nice davaların, nice oluşların var
Sen ışıklı dünyanın en yanlız Adamı, en yanlız Kadını
Unutma Seni gören, duyan, seven bir Rabbin var.