Gözlerinin bitki örtüsü bir cam tarlası… Bedenimi sarmış topraklarında kan kırıntıları var. Parmaklarım ucunda dudaklarının son zindanı kapanırken, alçılı kalbimde yalnızlığın telaşları büyüyor. Kabataslak çizilmiş hasretin ilk işine çıkmış bende. Sustu gelişi beğenilmeyen mevsimler gibi içim. Ne yağdırdığım yağmuru beğendirebildim, ne de açtığım güneşi. İnsanoğlu deyip geçemedim ben sana..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
