Yalnızlığım, kimi zaman cümbüş gibi bir kalabalıktır.
Binlerce renk, binlerce sözcük koşturur benimle.
Severim onu, hüzün yoktur yüzünde,giysilerinde.
Yalnızlığım, seninleyken ağlar bazen sevgisinden.
Sımsıkı sarılır sevgilisene, mutludur yine de.
En çok kızgınlığında korkarım yalnızlığımın.
Kafi gelmez renkler,sözcükler ve de sen…
Tek beni alır karşısına anlarım öfkesini.
Gözlerindeki sorgulayan kederden…
Kayıt Tarihi : 9.11.2007 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazen kendiyle başbaşa kalmak ister insan. Bir köşe bulup saklanmak, işte o zaman çoğalır kendi içinde. Akar gider satırlar durmadan.Böyle bir andı bu şiirle tanışmamız önce biz tanıştık sıra sizde.Birde size anlatsın bakalım :)
Tek beni alır karşısına anlarım öfkesini.
Gözlerindeki sorgulayan kederden…
hüzün ve duygu verici anlar...
selam ve saygılar yüreğinize...
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)