Yanlızlığımda Şiiri - İlhan Tok

İnsan yalnız kalınca anlıyor derdini:
Ama önemi kalmıyor dertlerinin olmayınca
hüznünle, sessizliğinle, öfkenle
belli edeceğin biri…
Kızdığım zaman bağırabilecegim
ya da küseceğim,
sevindiğim zaman sarılabileceğim
birilerini arıyorum yalnızlığımda…
Yine sayısız kere aşık oldum ama
aşık olmanın da önemi kalmıyor dostlarım
siz yanımda olmayınca…

Yavaş yavaş kaptırıyorum kendimi
yalnızlığın çarkına:
sabahın köründe çalıyor saatim,
bir kol uzanıyor yorganımın altından…
Susturduktan sonra saati
tekrar dönüyor uykusuna beden.
Yarışmıyorum artık zamanla,
Önemi kalmadı artık benim için
özenle kurulan sofralarında.
Ne önemi olsun ki;
Pilavına bahane bulacagım Mehmet’le,
salatasına doyamadığım Mustafa
sofrada olmayınca

Aynaları çok sevmeye başladım dostlar Çok narsist oldum bakarken aynalara…
Ama işin aslı konuşuyorum aynalarda kendi suratıma.
Deli mi oluyorum nedir,
bağırarak şiir okuyorum,
yankılarını dinliyorum oda da…
Her şeyin değerini daha iyi anladım,
Daha çok düşündüm
Ama daha az yerine getirdim düşündüklerimi yalnızlığımda…
Yolda yürürken de acele etmiyorum artık
Ne önemi var ki acelenin
Evde beni bekleyen biri olmayınca…

Daha çok dikkat ettim
Çevremizde ki hergün baktığımız
Ama göremediğimiz insanlara:adı neymiş?
Ne iş yaparmış?
Örgendim nüfus kütüğüne varana…
Dedim ya sayısız kere aşık oldum;
Kimler geldi kimler geçti diye sayıyorum o sayısızları
Her gece yatağıma uzandığımda. ama ne önemi var ki aşkların
Gerçek aşklarım annem ve babam yanımda olmayınca

Bazen histerik hıckırıklar sarar etrafı gözyaşlarıyla
Bellidir ki yine benim şarkı çalıyordur radyoda..
Bir of çekerim
Ve şairin;
‘’saat bilmem kaç
ama gece olağanca soğuğunda.
Radyoda hafif bir müzik mırıldanması
Altında bir sünger:
En demir başı..’’
Dizelerini sıralarım şarkının peşi sıra.
Ama ne önemi var ki şarkıların
Kışın soğuğunda istek için
Telefon kulubesine koşmayınca…

Bizler birazcıkda yalnızız dostlar
Yaşamamıza rağmen hep birlikte.
Ama bu yalnızlık belki bizi bağlayan birbirimize.
Hepimiz ayrı birer ‘’ben’’
Ama hepimiz bu ayrı ‘ben’de’
biz ‘olmayıda bildik
bir bakarsın Mustafa
senin aşkın için sabahın kör vaktinde yola koyulur..
bir bakarsınız Mehmet in aşkıyla hepimiz aşık olur
ve bir bakarsınız benim aşklarımla kafa bulurduk…
ama bizler yinede her şeye rağmen
mutluyduk…