Zincirleri soğurduk gitti, geride bakıra çalan.
Duvardı suratlar en gizli çelik ve betondan.
Nerde eski günlerden su gibi bir türkü kaldı.
Çarpar, lal eder, kör eder bu yol o kadar uzak değil.
Taş yağıyor, kül yağıyor kilitli kapılar arkasında,
Emniyetimiz, güvenimiz kalmadı, korkularımız tetikte.
Yerel olmayan yerleşimciler bizi sürgün eder.
En güçlümüzden, en güçsüzümüze tetikte aynı çeker.
Herkesin sırtından pulluk geçerde.
Birileri aldatır da vurur bizi yalnız sen hissiyatında.
Kenan Gezici 13/01/2025
Kayıt Tarihi : 14.1.2025 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!