Yanlız Fırtınalar Şiiri - Eren Köksal Uzun

bir gürültü duydum kalbimde
sesın geldi sonra
kapılar bulutlar poyrazdan esen rüzgar
her zaman vardı bunlar
ama bu sefer farklıydı
hiç yüzümüme carpmazdı mesela poyraz yalanları

fırtınalar olurdu bazen
ozaman anlasırdık bulutlarla
söylenirdi kendi kendine rüzgar
cozgu zaman da doğru derdi aslında
ben hep yanlış anlamaya çalışırdım

sonra bir şimşek çakardı
bir yagmur ardından
anlardım olanı bıtenı yalandan
neyse ne derdım sabah olunca
unuturdum sonbaharları

artık anlıyorum olanları
kapatıyorum artık kapıları
kapatıyorum

olsun dıyorum bazen
bazende kavga edıyorum ama
kabul edıyorum artık bulutların azaldıgını
yanlızlıgı
kımsenın ıcınde olamadıgımı
cok buyuk nimettir aslında birseyin içinde olmak
bir evin
bir yatagın
bir sofranın
bir yüregın

anlıyorum artık anlıyorum
aynı yatakta yanlız uyumayı
aynı evde misafir olmayı
aynı sofradan aç kalkmayı
aynı yürekte...
neyse...
neyse..