YALNIZ DEĞİLSİN
Asırlar şahidi, ana ve kuzular,
Şimdi yerle bütünlemiş damlar,
Virane denilen yalnızlık,
Sathını üzerlik otlarına terk etmiş.
Ayırmış bir hülya anayı-kuzudan.
Ardından unutulmuş mazi,
Yaban ellere ön ayak.
Kalmamış maziden tek şahit,
Kapkara ocak bacaları,
Binbir özenle yapılmış takalar,
Yanda bir beton bina,
Yükselmiş olanca haşmetiyle.
Meydan okurcasına köküne,
Asırlar meydan okumamış ona
Sen mi ? cüretkarsın taş yürekli gafil !
Gücü özünde saklıdır,
Dirayetlidir mayası.
Birde üzerine çaşe sırrı çekilirse.
Şimdi sırlar dökülmüş.
Saman özünden teferrüt.
Toprak mutluluğu üzerlikte ararken
Bir malaya bedduacı,birde…
Sıkışmış kalkamıyordu bir ardış hezen,
Bırakmıyordu yakasını toprak.
Giderse biliyordu yetim kalacağını,
Bari sen kal diyordu ona,
Kalkar elbet bir gün
Cevirir semaya başı
Dirilir ana ve kuzu...
Kayıt Tarihi : 14.12.2020 23:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kerpiç mimarisi bakımından Balaban Mahallesinin çok önemli bir yeri var. “Bilim insanları tarafından çok uzun zamandır Balaban’ın önemli biliniyor. Ancak çok ayrıntılı bir çalışma yapılmaması üzüçü. Balaban Kale Kent görünümünde inşa edilmiş müstesna bir alan. Korunup yaşatılması gereken bir "Kültürel Miras"tır. Balaban’ın evlerini Duyanınız var mı ? bilmem ama bir gören durup bir daha bakar bu evlere. Baktıkça içine giresi gelir. Öylesine sıcak, çekici, kucaklayıcı evlerdir bizim evler. Bu evlerin sahiplenilmeyip yok oluşunu anlatan bir şiir yazmak istedim. Şiire hakim olmak için terim anlamlara hakim olmak lazım. Ne yalan söyleyeyim en sevdiğim şiirlerim. Her okuduğumda sanki evler eski canlılığına kazanacakmış heyecanı ile dökülüyor sözler dilimden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!