Yanlız Şiiri - Şahin Gezer

Dolunayın karanlık yüzü, gecenin sessizliğine fısıldar,
Yalnızlık, gökyüzünün sonsuz boşluğunda bir yankı bulur.
Her yıldız, uzak bir umut ışığı gibi parıldar,
Ama ay, bu gece, kendi yalnızlığını kucaklar.

Gümüş ışıklar arasında, sessizce kaybolan bir gölge gibi,
Yalnızlığın dansı, rüzgarın melodisine karışır.
Dolunay, karanlıkta bir fener, yolu gösterir belki,
Ama herkes kendi yolculuğunda yalnızdır, sessiz ve derin.

Bu gece, dolunayın altında, yalnızlıkla baş başa,
Her kalp kendi sessiz sırrını fısıldar ay'a.
Ve belki de, yalnızlık, bir dosttur aslında,
Karanlıkta parlayan dolunayla, birlikte var olmanın hüznüyle.