yalnızlığıma değerse yanlışlıkla dokunuşun geri gelmez yağmurlar buharlaşıp uçuşunca ben isterim ki hep düşüncelerimin yanında oturasın zihnim bir köşeye odaklanınca canlanır bütün varlıklar yeter ki nefes alsın toprak ben ölmeye razıyım sen yeter ki yalnız kalmayasın yürüyerek gelirim yanına dünyanın öbür ucundan şimdi beklemeye dursun zaman geleceği geçmişimle yargılasın beni yaşadığım an donsun elime yapışmış ukala kürdan gerçekten de varsa eğer bu dünyanın çivisi bir çivi de ben çakarım üzerine olur biter tuz serpsin açılan yarama bulutlar önümde ördekler yürüsün kaypak kaypak ben beklemeye hazırım
Kayıt Tarihi : 12.10.2018 02:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/12/yanlislikla-dokunusun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!