Yanlışlık Güneşi Nereden Doğuyor

yakışmıyordu yüzüne hüzün
sanki borç alınmış, ama harcanamamıştı korkudan
ödeyememek bir nasırlı acıyı
aklıma saran nedir
bu saatte hem de
uyandıran huysuz kiracıyı
kıvranırdın söyleyemezdin
bir şeyler olmamıştı bekleyip göremezdin sen

tanımıyordu her gün geçip gittiğin duvar
ve ayna boşluğuna tırmanırken
kim var kim yok o gölgede
baş başa kovalıyordum çaresizliğimi
korkak nicelikle

sanki bir ipe tutunmuştun kalbim sana diyorum
ip bitiyor uyuyor uyanıyorum
sabah bir sepetin içinde
yanlışlık güneşi nerden doğuyor