Bir boşluk var içimde değmeyin bu zehirli bir toksin
Kafandakiler sana bile ağırken başkasına niye seksin?
Dokunanı hasta edersin işte bu yüzden daima teksin.
Kurtarır birisi kurak topraklarını belki, bekle ki gelip çiçek eksin.
Baktıkça etrafına göze çarpıyor onca yanlışlar
Hepsi bir ok sana saplanan tüm o samimiyetsiz bakışlar
Kıyamet günü üflenecek sur sanki insanların dudaklarındaki ıslık
Bu kadar yanlışla yaşarken düzgün gelir insana yalnızlık
Her gece bir bedene bürünür yalnızlık, bari bir gece pas geçsen ?
Kötü şeylere ben zaten hazırım. Sen iyi şeylere kefilsen.
Karanlıkta görebiliyorum artık.Ya güneş doğmuş ya da bu ışık sensin.
Kaderim sana aşıktı ama acaba nasibim misin ?
Kayıt Tarihi : 4.4.2022 03:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlık her şeyi görmeyi sağlıyor. Etrafında kimse yokken daha iyi görüyor çünkü insan. Etrafı gördükçe yanlışlar daha da belirginleşiyor. Ve bu kadar yanlış varken insan yalınlaşıyor kendiyle. Bu bir paradoks. Ve bir nevi lanet aslında. Çünkü yalnızlık insanın içindeki arayışı sonlandırmak üzere yaratılmış yapay bir duygu. İnsanın enerjisini sömüren, istediği her şeyi ona gösteren, ama elde ettirmeyen bir lanet. Bu yüzden yanlışları görerek yaşayan yalnız kalır. Ve böyle yalnız kalan asla pişman olmaz yalnızlığına. Önemli olan arayışta olmaktır. Yalnızlık insanı buldurur. Bulduğunu zanneden ise daima aynı yerde kalır. Daima yalnızlaşır...
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)