Yanlışım sevmek değildi ki...
Bugün olsa yine severdim.
Lakin bu kadar deli,
Bu kadar çok sevmezdim.
Sevdamın ağırlığı altında,
Sevdiğimi ezmezdim...
Yanlışım sevmek değildi benim,
Çok sevmekti sadece.
Becerebilseydim eğer,
Azar azar,
Usul usul severdim.
Hani varla yok arası,
Hani gidecekle kalacak ortası.
Sevmek değildi yani benim hatam,
Sadece ölçüsünü bilemedim.
Nabza göre şerbet veremedim.
Onu bile beceremedim...
Mesela gözüm başkasını görmedi.
Günüm onsuz geçmedi.
Kendi bile yeter bıktırdın dedi.
Gittiği her yerde ben vardım.
Ne zaman başı sıkışsa oradaydım.
İmkan vermedim özlemesine beni,
Hissetmedi hiç eksikliğimi,
Yaşamadı bir an bile yokluğumu.
Gece dahi rüyasına girdim.
Bütün gün etrafında gezdim.
Hani neredeyse baktığı her yerdeydim.
Demem o ki;
Yanlışım sevmek değildi benim,
Ama adam gibi sevmeyi bilemedim.
Tuttum bir çocuk gibi sevdim...
Ve her çocuk gibi,
Büyüdüğümde terk edildim.
Kayıt Tarihi : 28.3.2017 23:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yanlışım sevmek değildi ki... Bugün olsa yine severdim. Lakin bu kadar deli, Bu kadar çok sevmezdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!