Görgüyü onursuzca bozdular
Doğruyu söyleyince kızdılar
İşine gelmeyince dostlarım
Ölmeden fermanımı yazdılar
Bardaktan zehirleri içtiler
Kimlikten benliğinden geçtiler
Yanlışa dur deyince bu Ozan
Ölmeden kefenimi biçtiler
Azdılar gün geçtikçe azdılar
İnsanlık tadamamış yozdular
Durdukça beni engel gördüler
Ölmeden mezarımı kazdılar
Fermanımı ateşlerde yakarım
Kefeni parça parça yırtarım
Doğruyu söylemeye her zaman
Mezarı açar yine çıkarım
25/02/2011
İrfan Çelik 1Kayıt Tarihi : 10.1.2012 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!