Dini dile dolayıp, yapma artık istismar!
Çünkü çoklar dinini, senden iyi biliyor!
Cerbezeyi bırak da, gerçeğe dön ey simsar!
Bil ki millet defterden, esamini siliyor!
Ayet hadis diyerek, göz boyama boşuna!
Baktık kitap sünnete; söylemlerin uymuyor!
Lafı eğip bükme de, ben satıldım de şuna!
Çünkü senin kulağın, ikazları duymuyor!
Madem vatanperverdin, ne işin var de orda?
Senin yurdun ora mı, yoksa malum vatan mı?
Varsa kalpte insafın, düşün hele az dur da?
Bu küffarın emri mi, yoksa kendi hatan mı?
Onamazken tavrını, okuduğun külliyat;
Neden onu onca yıl, alet ettin gayene?
İhanet de ne demek, bir sınavken şu hayat?
Bilmez misin cahim’in, düştüğünü payene?
Ne ki senin hedefin, şu üç günlük hayatta?
Hakkı batıl gösterip, batıla da hak dersin?
Baki cennet dururken, helak olup kat yatta;
Dinde olan doğruya, neden illa yok dersin?
Boşa çaba sarf etme, kanmaz sana gayri halk!
Zira masken düşünce, gördü onlar yüzünü!
Dikkat eyle ey hoca, gelir her an emr-i Hak!
Canın tenden uçmadan, düzelt lütfen özünü!
Abdullah Toroslu
24.03.2013-İzmir
Kayıt Tarihi : 24.3.2014 14:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!