Aklımız sıra çok sıkça bir şeyler başardığımızı sanıyor,
Kainatın doğasını, doğanın da dengesini bozuyoruz!
Kendimizce pek akıllı geçiniyor, birbirimizi sınıyor,
Yine de; yine yine aldanan ve aldatılan biz oluyoruz!
Ne için, neden ve nasıl her şey bu kadar karman çorman oluyor,
Bunca kafa yormalara rağmen, işin içinden çıkamıyoruz!
Başımıza gelecekleri havsalamıza hiç sığdıramıyor,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını