Yanlış mevsime doğanlar
Havası, toprağında hapis
Suyu, ateşine muhalif
İkili kimlik karışıklığı
Plasentadan beri öteki
Atasından muzdarip
(Oysa yalnızca bir sıvıydı verdiği)
Denize kıyısı olmayan şehirler gibi
Kendi insanları tarafından reddedilmiş
Özenilmiş, özlenilmiş bir kadındı
Bazen de adam
Belki biraz kadın biraz adam
Yanlış mevsime doğanlar
Kovanda yenik oğul
Kaz sürüsünde ördek
Kurtlarla koyunların arafında
Kabuğu özüne yabancı
Büyüyünce de giyer diye
İki beden büyük alınmış kimliği
Yine de sığınamamış
Sığınakta esir
Taarruzda ilk düşen
Göze girmeden, gözden çıkarılan bir adamdı
Bazen de kadın
Belki biraz adam biraz kadın.
Cihan Abdal, 22 Şubat 2020
Cihan AbdalKayıt Tarihi : 30.11.2021 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul'da dolmuşa, erkek bedeninde hapsolmuş iki kadın bindi, aralarında sohbet ederlerken onlarla özdeşim kurup yazdım.
![Cihan Abdal](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/30/yanlis-mevsimin-cocuklari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!