Yanlış bir davadır yaşamak,
birden bulduğun kendini dünyada.
Bu gezegen bırakın gidin der,
bir ısrar, varlıkta kalmakta.
Ah, şu coşku olmasa renk renk
müzik, kadın ve nasılsa. Ölesiye
yorgun ne olduğunu bilmeden.
Gene de istek kaynar bir yerden,
bilsen nasıl adandık yanlışa.
Kızgın, öfkeli ve mutsuzca.
Ama, vazgeçmeyin tat uçurumları
böyle açılır, savrulursun içine,
kandırmayan umut vardır bir yanda.
Koyver gitsin, yıkıldığın gecelerin
çığlığı seni taşıyacak kimbilir hangi
yok kapılara, dal dal ve neşe,
artık sonsuzca.
06/10/2010
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 6.10.2010 15:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/06/yanlis-36.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!