Çocuktum ben,
yamalı elbiselerimden dökülen yağmur taneleriyle büyürdü çiçekler.
zaman göz açıp kapayıncaya dek sürgün hayatımın tutsaklığında nefes alırdı.
papatyalar büyütürdüm küçük bahçemin güneşe açılan penceresinde
duvar diplerinde dururdu kırık oyuncaklarım
oyunlar oynardım onlarla
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta