Sırtımızı dönmüştük birbirimize,
Ayrılığın kollarında kaldık birden bire,
Tekrar kavuşmak istesek bile,
Yalnızlık kendine çekti bizi ha bire
İki boynu bükük (!) benziyorduk güle,
Ayrılığı kovsak gitmiyordu uzak bir menzile,
Bir damla su söndürebilseydi ateşimizi,
Yüreğimiz yangından sonra dönmezdi küle
Yaşamak mecburi bir istikametti,
Mutluluğumuzu bizden kim alıp gitti
Duyguların beni bir mıknatıs gibi itti,
Aşk sensiz yaşanmadıği için bu sevda bitti
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 21.11.2015 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boynu bükük güle benzesek bile, o bir damla suyla gelirdik kendimize...
'Yankı' bulmuştur eminim bu güzel şiir, söylenende...
Çok hoştu Önder Kardeşim.. Tebriklerimle...
Çok güzeldi... Kutluyorum Tam puan + Antolojimde.
TÜM YORUMLAR (2)