Seni düşlerken,
Gün yeni sıyrılıp çıkmıştı
Gecenin koynundan,
Uykudaki yaramaz bir çocuk gibi
Hareketsizdi Karadeniz…
Ve sensiz bir gecenin
Senli bir saatinde
Dünyanın herhangi bir yerinde
Bir türkü söyleniyordu, yürek dilinde…
Seni düşlerken,
Çok uzaklarda genç bir adam
Düşüp yeniden doğrulduğu yerde,
Su birikintisine düşen gül yağrağının sesini ekleyip
Yüreğinin gürültüsüne
Yeniden yazmaya başlıyordu kaderini…
Ocak
2011
Kayıt Tarihi : 1.2.2011 00:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)