İnsan içinin derinliklerinde yankılanan sessizliğe bir yer arar ya hani,
Kuru bir çiçeğin yaprakları gibi içine kapanır ya hani,
Suskunluğa en gürültülü duygularını saklar ya hani.
Kendi içinde fırtınalarla, gözyaşlarını teslimiyetle yoğurur ya hani,
Ben de yüreğimi sükutun dibine gömüyor,
Azalarak öylece susuyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta