Yanıyoruz Hey! Şiiri - Adnan Şahin 2

YANIYORUZ
HEY!

Yangın büyüyor,
Gün, gün artarak,
Cehennem ateşi
yanıyor ülkemde,
Hem de cayır, cayır.
Yargısız infazlar,
Gözaltında kayıplar,
Cumartesi anneleri.
Mahpuslarda ki canlar,
Ateşin tam da
göbeğindeler.
Bir yanda;
direndikleri için
coplananlar,
diğer yanda;
copları alkışlayan
zavallılar.
Yanıyor hey!
Cayır, cayır, yanıyor!
Cehennem ateşinde
yananları;
görmeyenler,
duymayanlar,
yangını hissetmeyenler;
Sizler cennette mi
sanıyorsunuz kendinizi?
Ateşin sıcaklığı;
Sizinde derinizi
yakıyor aslında,
Ama duyarsızlaşmış
etleriniz,
yürekleriniz.
Yangın büyüyor hey!
Yanıyor yiğitlerimiz!
On bir can tabutla
koştu özgürlüğe,
Koşu devam ediyor hey!
Özgürlüğe koşuyor insanlar,
Direnenler;
tutsak şimdi.

Onlar;
tutsak değil aslında,
Evlerinde oturup,
Yangını seyreden,
Sizler;
Tutsaksınız aslında.

Kalkın hey!
Koşuyor insanlar;
Geleceğe,
Özgürlüğe,
Kardeşliğe,
Yangına;
koşuyor onlar.
Söndürmek içinse;
Canlarını;
basıyorlar ateşe.

Yanıyoruz hey!
Cayır,
cayır hem de!

1995