Yanışım Şiiri - Kağan İşçen

geçmiş ağustos akşamları sana yanışım
sana dokunmadım içtim yıldızlardan sadeliğini
bir sokakla tanışmaktı
bilinmeyen bir evle karşılaşmak
uzak bir pencerenin hastalıklı ışığından medet ummak
gözlerinin yağmurlu anlamı
öncesiz günlere vurmak gibi gözyaşlarıyla
kandırılmış bir ömrün
çıtası devrilmiş aşksızlığını

şimdi caddeleri özleyen adımlar gibiyim
coğrafyasız