Yüreğinden taşan yaşlar gözlerinden süzüldüğünde,
benimde yüreğimde utanır güneş
ve ağlar gökyüzüm...
Soğuksa gözyaşların bende üşürüm,
bir alev topuysa eğer, benimde içimde yangınlar çıkar,
ben de yanarım...
Yağmursa bende ıslanırım seninle beraber,
ama ağlama diyemem sana,
çünkü gözyaşları yüreğe sığmayan hüzünlerin sessizliğidir bazen,
bazen de sevinçlerin haykırışı...
Çünkü gözyaşları insanın adım adım yürüyüşüdür özüne
ve Yaratana...
İşte bu yüzden ağlama diyemesem de sana,
hüzün gözyaşlarından daha çok olmasını dilerim sevinç gözyaşlarının...
Ve yağmurlarından daha uzun sürsün güneşlerin,
gül mevsimi olsun hep yüreğindeki...
Ve bil ki ne vakit ağlayacak bir omuz ararsan,
ben yanındayım...
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' Yüreğinde ve gözlerinde yağmurlar olan bir dosta ne denir ki.. ' diye düşünürken ansızın yüreğime düştü bu sözcükler..bende kağıdı kalemi elime alıp paylaşmak istedim..
Şiirinizin hikayesi;En az şiiriniz kadar güzeldi...Harika duygular ve düşüncelerle yazılmış...Kutluyorum sizi...
Evet arkadaşım;ağlamak yürek işidir;zayıflık değildir asla...
2005 yılında küçük oğlumu askere gönderdiğimde O'ndan gelen bir mail e karşılık 'ağlama göz bebeğim' diye bir şiir yazmıştım!..Oğlum ana kuzusu değildi ama özlemlerinin duygularıyla ağlamıştı;mail inde de onu anlatıyordu...
Bizi mutlu eden olayda gülmek ne kadar doğalsa;hüzünlendiren olayda ağlamakta bir o kadar doğaldır...
Sizi tekrar kutluyorum ve şiirlerinizi dostlarınızla paylaşmanızı isti / yorum!..Saygılarımla...'
TÜM YORUMLAR (1)