Yanında Rüyadaydım Şiiri - Celal Bahar

Yanında rüyadaydım, Ayrılınca ayıldım. Uykuda dünyadaydım, Öldüğümde uyandım. Yoklukta varlık vardı, Kaybolunca anladım. Uzaklaşmak yaklaşmaktı, Senden gidince anladım. Bunca zaman eğriyi doğru sanmışım. Yoldan çıkınca anladım. Yılllarca aşksız boşuna yanmışım. Küle dönünce anladım. Ben sende var olmuşum, Yarım kalınca anladım. Kanatsız göklere dalmışım, Yere çakılınca anladım. Sen demiş susmuşum, Sözler bitince anladım. Biz demeyi unutmuşum, Sendeki beni bulunca anladım. Demem o ki hep hata yapmışım. Dünyaya gelmeşim ama, Bundaki hikmeti anlamamışım. İyi kötü bir hayat yaşamışım ama, Sadece yaşamayı hayat sanmışım. Kısaca ne aramış ne bulmuşum. Ömürde sırlar var lakin, Ne çözmüş ne de sormuşum. An gelmiş çiçek açmışım lakin, Çok sürmemiş kuruyup solmuşum. Gözlerim açıkken dünya karanlıkmış. Kör kuyulara girince anladım. Toprağın üstü sadece bir anlıkmış. Altındaki sonsuzluğa erince anladım. Aslına bakarsanız, Ne vardım ne de yoktum. Ne doğdum ne de öldüm. Sadece herşey bir rüyaydı, Ben onu uyanıkken gördüm.