Yanında Birisi Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Çıktın karşıma
Ayrılık gibi ansızın
Ve henüz dinmemişken içimde
Sen giderken başlayan sızım
Yanında birisi
Herkes gibi, sıradan
Belli ki umutlu
Gözleri örtmüş üstünü
Ama üşümüşsün sen
Kış gibi soğuk yüzün
Ve bende cehennem bir hüzün
Hasretim çatlamış orta yerinden
Umutlarım sahipsiz
Yangında yarınlar

Ve sen
Habersiz masum
Elini uzatmışsın ele
Düş bağlamışsın uzaklara
Ama çoktan kapılmışsın tuzaklara
Haberin yok
Yetim duruşundan belli
Yanlış öyküde oluşun
Oysa en doğru işiydi kaderin
Benim seni buluşum

Yanında birisi
Geçip gittin bilinmeze
Yakarak son gemileri
Bana seyrine dalmak düştü
Elimde kırık dökük bir aşk
Ve düşünceler
Yıldızlar kadar dağınık
Her soru biraz daha yanıtsız artık
Her cevap biraz daha eksik
Tüm teselliler yarım
Sen gittin, ben yokum
Ayrı ufuklarda gözlerimiz
Ve sonsuzluk kadar sessiz artık
Sarılmaların dindiremediği özlemimiz

Yolculuk vaktidir
Son nedenlerde tükendi
Kalmak için bu kentte
Senin yanında birisi
Yüzünde bir hüzün, garipçe
Ben tutsaklığında hayalinin
Ve kollarımda kelepçe
Demir almaktayız
Aynı limandan
Farklı yönlere