Annelerini her gün toprağa saklıyor dünya,
Çatlasın diye yeryüzünde çocuk.
İkiye bölünüyorum.
Farsça bilsem Dil'in çaresizliği derdim bu işe.
Kaldığımız yerden..
(alaycı/acıklı tebessüm)
Yorgunluktan öfkesi donuyor insanın.
Hepsi bu.
Mesela bu kadar uyumasan.
Bilmelisin.
Sevgililerinden evvel uyuyan erkekler sevilmez pek.
Yalnızlığın saçıdır, okşanır tel tel.
Ben ''o kadın'' değilim.
Yanılgı iki kez yaşanmaz.
Sana göre üç.
Rakamların manası yok,
İlki devirdikten sonra.
Kayıt Tarihi : 23.3.2015 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Fırlattığın kitaplarıma merhamet et; seni anlayabilmekti tüm dertleri.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!