Çölde yolunu kaybetmiş mecnun misali
Savrulurken fırtınalar önünde.
Aşka susamışlığın ateşi ile yanmış,
Kum taneciklerini su sanıp, aldanmışım.
Güneşin yakıcı ışıklarıyla kavrulmuş,
Çatlayan dudaklarımla adını anarken,
Suya susamışlığın özleminden
Acıyı mutluluk sanıp, aldanmışım.
Çöl ortasında düşler dünyası yaratmış,
Hayalinle acıyı ve mutluluğu birlikte yaşarken;
'İnan' deyişindeki gizemli sesle uyanmış,
Gördüğüm bir serapmış, yanılmışım.
24.05.2001
Adil KoruyanKayıt Tarihi : 28.5.2001 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!