her şafak sensizlik doğuruyor
her sabah çığlık çığlığa hasret
yalnızlığın kırkı sürüyorken nefesimde
göğsümden kan emiyor yine gün
dünden biriken anıların tortuları
can çekişiyorken içimde
yokluğunun duvarlarını kanatıyor
bir zamanlar dokunduğun parmaklarım
ama biliyorum artık
hiç var olmadığımı sende
ve çok iyi anladım ki
acılara direnip
yeniden yol almak gerektiğini
yaşam nehrinde
şimdi bir kurşunla kalaylıyorum
ismini kazıdığım yüreğimi
utançlarımla dağlıyorum
dokunduğun her yerimi
ve emin ol ki
bir gün bende öğreneceğim
adam gibi adamı sevmeyi…
Yanılgılar tohumlar doğruları
Ve doğrulardır yeşerten aslolanları…! ! !
14/Ağustos/2008
Figen YARAR
Avşa Ağustos günlüğüm
Figen Gönülver YararKayıt Tarihi : 14.8.2008 00:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Mürsel Adıgüzel
www.anadolukultursanatvemozaikdernegi.bz.tc
TÜM YORUMLAR (3)