Durgun akan suları bilir misin
Akmaz da bekler öylece sanki.
Ben bir durgun suyum fırtınalar içinde.
Gözyaşları içinde boğulur ruhum,
Güler gözlerim.
Beni bir 'sen' anlarsın sanmıştım,
Bu yanılgılar dünyasında.
İnsanda mangal gibi yürek olmalı,
Kocaman bir kazana güveni koyup
Altına da sevgi ateşini yakıp
Öyle bir kaynatmalı ki...
O yürek, her dem
Yansa da yakmamalı!
Bu, benim gerçeğim.
Ve sen,
Bu mangal gibi yüreği,
Nerede söndürdün,
Kime kandın?
Bilemedim.
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 16.4.2004 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler Hocam..
TÜM YORUMLAR (3)