Yanılgı Şiiri - Mehmet Emre Özgür

Sen hep yüreğimde bir sitem kalacaksın.
Gözlerinle dünyayı tartarken,
Yüreğiyle her gün yüzleşirken,
Gururuna yenilen kadın.

Bir sır taşımışsın yüreğinde,
Benim göremeyeceğim, duyamayacağım,
Hissedemeyeceğim Zamanlarda.
Haklısın! Suç benim.

Biz?
Farklı zamanlarda aynı hayalleri paylaşan iki kişi.
İki dost, iki arkadaş, iki sırdaş.
Ama ne yazıkki, bir artı bir iki eder.
Biz! Etmez.

Bir hayal kurdum, kendimi inandırarak.
Acılarımı görmezden gelerek,
Kanayan yanlarımı saklayarak.
Ama, geç kaldım!

Sen ki benim içimdeki umudun son ateşi
Gözleriyle dünyaya umut saçan,
Susup, dünyayı içine sığdıran,
Yüreğimin kor Alevi.

Körlüğümü mazur gör.
Biz ayrı zamanlarda aynı hayalleri kurmuşuz.
Kuşkusuz ki kaderin bilmecesidir bu.
Bir sanrıdır yanılgıdır ama inan ki yalan değildir.

Kendine hep iyi bak,
Gözlerinde umudu biriktiren,
Acıları gülüşüne saklayan,
Hayali içimde sır saçımda kır olan kadın.