Kahve dediğin ne'ki gönül,
biz hatır için onu içmiştik.
bilirdik'ki kırk yıl hatırı vardı...
Oysa ki kahve bahaneydi.
Gözlerinde aramaktı sözleri.
Bilemedik sözlerin acılığını.
Kahve mi hatırımızı bilmedi?
yoksa biz mi, kahvenin hatırını kaybettik.
Oysa ki bizi sevdiğini sandığımız'la,
içtigimizi sanmıştık.
Yanıldık mı yoksa? ! ! ! !
Kayıt Tarihi : 27.5.2014 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!