YANIK YOSUNLAR
Görmezsin, uzaktan gelir kokusu
Dostane bir rüzgârla
Deli dolu ama yanık yosunların.
Her sevdalanışta dersin ki bu sonuncusu
En dip bir kahroluşla
Bulur seni acıların yortusu.
Bir buluta
Bilmediğim güzel ismini işler sonra kırlangıçlar
Bilirsin ansızın göçecek kırlangıçlar.
Ve sen bulutlara göçtüğün zaman
Son bir dua gibi kalacak
Daha dökülmeden dudağından
Öylece kalacak
Bin bir umutla beslediğin ne varsa…
YUSUF GÖKBAKAN
Kayıt Tarihi : 8.2.2018 02:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Gökbakan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/08/yanik-yosunlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!