Hangi ipi tutsa, sonu gelmedi,
Daim boşta kalır, eli Sivas’ın.
Neden ise, bir gün yüzü gülmedi,
Yanık hava çalar, teli Sivas’ın.
Dost dediklerinden, yaralar aldı,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Aşık İSMET ah ettikçe eriyor,
Köre, güzel diye, gönül veriyor,
Her gelen yolcuya, sofra seriyor,
İkrama geçmiyor, balı Sivas’ın.
Aşık İsmeti Sivas
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta