Yanıbaşımızda ki Gurbet. Şiiri - Aynur M ...

Eskiden Gurbet dedikleri Almanya’ya
Gitmekti işçi olarak,
Ya da taşradan göçmek büyük şehire,
Çalışmak için.

Yıllar geçtikçe gurbete gerek kalmadı,
İnsanlar iş,para,geçim yüzünden,
Koptular birbirlerinden;
Çünkü eşler saatleri uymayan işlerden,
Konuşmaz,yazışır oldular.
Çocuklar ya anne,ya da baba ile karşılaştıkları için,
Her ikisini de gönüllerince kullanır,istismar eder gibiler.

Aile dediğimiz, aile diye öğrendiğimiz,hayatın temeli iken,
Mecburiyetten bir araya gelen kişi grubu oldu.
Herkes sıra ile yer,içer,evler otel gibi kullanılır,
Kahvaltı sohbetleri,
Yemek muhabbetleri,çalınan udlar,yapılan fasıllar yerini;
Bitmek bilmeyen tartışmalara; eski,yeni jenerasyonun çatışmalarına bıraktı.

O zaman gurbet içimizde.
Bu soğukluk,sıcacık evlerde üşüyen,titreyen insanlar var.
Teknoloji almış başını gitmiş,
Fenerlerle,radyo tiyatosunu dinlerken radyoda ne çok mutluyduk halbuki,
Televizyon yerine,uzun gece sohbetleri
Aile oyunları,fikir tartışmaları ama kavga eder gibi değil,
Sevgi tüten buram buram evler yerini,
Öfkeye,hırsa,mutsuzluğa bırakmış.

Gurbet yanıbaşımızda,yenildik,darmadağın olduk.
Her yağmurdan sonra gökkuşağı da çıkmıyor artık yazık ki,
Sevdiklerimize gidemez, bir kahve içimlik sohbet edemez olduk.
Bu günlerde geçer mi bilmem,eski tatlar döner mi geri,
Gene karanlıklardan sonra güneş doğar mı üstümüze,
Gurbetler biter mi bilmem içimizde.