Yangınında Küle Dönen Yolcu

nankör sözlerin yalan
çıktılarına kapılmışken
sustu yürek

arsız alevlerin sıcağı
yakıverdi sürçü lisan
eden dilleri

rehaveti çöktü yorgunluğun
…uykulara düştü gözler/sürgün
ırgat oldu düşler şiirlere
…ipi koptu sensizliğin

noksan bir şeylerde takılı kaldı
vuruşu şafağın
kuruttu çiçekleri ayazın
…kristal bir çiy damlası vurgunu
kızıl gecelerde buza kesti ateş

alınan soluklar tutuldu gidişlere
bilenen yollarda/nihayete yollanan
bir gün daha

kapattı kanatlarını melekler…yorgun
beyazlarına çalındı kara

ıslak bir sonbahar şarkısı yüklendi
kuşların kanadına/şimdi göç zamanı

buruk boşluğun kahpe sancısı kanıma
işlemiş/irtifa kaybeden uçuşlarda çakıldı
yere imgeler

rasyonel tutarsızlığı yalnızlığın
…deli divane…pervane oluyor
etrafımda tüm şehvetiyle

yandığımca kül saçtım denizlere
…balıklar artık sana sevdalı
oltanın ucunda yüreğin yoksa
/zor artık yakalaman…rast gelmez
…bilesin

lafazan bir serseriye döndüm
yasaklar ne kadar yasak ruhuma

camın kenarına ilişen yağmur
damlalarında kirlendi hayalin
…yapışmış tozlarda deliliğim

ucube bir duyumsamanın sıkıntılı
sessizliği süre giden…ne adam
olur gönlüm/ne kaybolur karanlık
bilinmeyende

bir bir söndü uğruna yakılmış mumlar
…bugüne yığıldı densizliği gelmeyişinin

nedameti dünde kaldı sevişmelerin
…sıcağını özledim
yalan da olsa dokunuşlarının
yumuşaklığı/arsız bekleyişlerim

ne kadar kaldı bitişe…yeni
başlangıçlar şimdi hangi yönde

güvercin kaçışların huzursuz
çarpıntısı sıkıyor boğazımı
küskün bir tırnak arası yaşamdayım
/yitik sözlerin sisli yollarında/sessizliğim
parantez içi boş olduğu kadar
dışında da hiçbir şey yok

a
ş
k
artık vurduğun yerde değilim