Yangın Yerine Dönünceye Şiiri - Ozan Efe

nasıl öyküdür kızıllığında akşama
durdurulamayan başlayan canı çıkıncaya

içimde böl gurbeti
buz gibi soğur sandı
dışımda bal şerbeti
volkana doğar andı

açılmadık kapı yangın yerine dönünceye
çeker içine tuzlu suyuyla deniz uydurulamayan bitimine az kala

suya düşür cemreni
tene çoğalt temreni
tarlaya dök kemreni
sönerken kor yandı

yelin ıslığında sızılar dalında baharın al çiçeği
kökten gelen ağrı ağırlığında gözlerinde çağlayan

kıvrığında gecedir
kavruğunda acıdır
savruğunda nicedir
dinerken lor bandı

içinde kaynayan volkan dışından üşürse neden
sözünü kesen zamanı silmeden parçalanmadan

ozan efem iklimde
kaçıncısı eklemde
çıkıncaya aklımda
sinerken sor candı
110811denizligülcebuluşma