Yangın yerinde filizlenen papatya...!

Her şeyin var olduğunu sandığında
Hiçbir şeyin olmadığını farkına varmak
Sevincin içindeki hüzünlerin yükselişi
Hüznün içinden yeşeren sevinçler
Şiddete yönelmenin doğal olduğu anda
Yüreğinden filizlenen seni durduran şefkat
Şefkat gösterdiğinden sana yönelen şiddet
Umut gördüğünün sana sunduğu umutsuzluk
Huzur beklediğinden yansıyan huzursuzluk
Önemli olanların önemini yitirmesi
Var sandıklarının birden bire sönüp gitmesi
Güneş sandığının aslında ay olduğunu görmek
Karanlığa boğulup bir anda ölesiye üşümek
Uzun bir yolda yürüdüğünü sanırken beraber
Aslında hep yalnız yürüdüğünü fark etmek
Değer yüklediklerinin, değerliler listede
Senin hiçbir zaman olmadığını görmek
Ters yüz oluvermesi bir anda her şeyin
Ve yeniden başlamak için vaktin kalmaması senin.
Boşlukta kalan, umutla planladığın geleceğin
Bir çırpıda silinip giden her şeyin
Bu noktaya geldiğinde
İki yolun vardır önünde
Ya her şeyi bitirir şalteri kaparsın
Ya da tutunacak yeni bir dal ararsın
Kolayı şalteri kapamaktır
İkincisiyse tercihin
Ufacık bir dal bile bulursan bir gün
Geçmişte, deymeyene verdiğin sevginin
İlginin, şefkatin binde birini
Verebilirsen eyer o ufacık daldan
Kısa zamanda yükseliverir dev bir çınar