Hâin eller kundaklamış, vatanımda yangın var
Kovit denen bir musibet, tüm Ülkemde salgın var
Her gün ölür yüzler insan, umursamaz olanı
Bilemedim bre hâin, senin neye saygın var
Hiç utanmaz tepemizde, hayasızca tepinir
Makbul bir vasfı yoktur, beleşinden geçinir
Namus, hâya hak getire, özü, sözü riyâdır
Tavuk desem , tavuk değil, gübrelikte eşinir
Gözünde değersizdir, bilumum mukaddesat
Olağan olmuş ona, her günü fitne, fesat
Âfet ve musîbeti, büyük fırsat bellemiş
Kalmamış bir kutsalı, hepsini etmiş ifsat
Bellı ki ram olmuşlar, aşikâr üst akıla
Güvendiğiniz dağlar, başınıza yıkıla
Şerrinizden korusun, Yaratan Milletimi
Kurduğunuz tuzağa, ayağınız takıla
Müslüman Milletimin, hepsi de yüz karası
Kimlerden fonlanmışlar, yerler kâfir parası
Hepsinin içi boştur, cismi insan darası
Memleket düşmanıyla, hep iyidir arası
Muhtaç etmiş Milleti, bir lokma, bir hırkaya
Bölücülük şiarıdır, böler yetmiş fırkaya
Yaşayışı kâfirdir, teneşirde müslüman
Bir çözüm bulamadık, bu ümitsiz vakâya
Sakın ola güvenip de, düşmana bel bağlama
Âkibetin hüsran olur, geç kalıp da ağlama
Düşmanların dostluğu, seni yenene kadar
Aslına rücu et de, al işini sağlama
Kayıt Tarihi : 31.10.2022 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!