Yangın Kapısı Şiiri - Kasım Kobakçı

İki bahtsız yoldaş gibiyiz biz,
İçimizde güller açan aşıklarız biz,
Kimin yanması mukadderse, atlayacaktır ateşe,
Gül bahçesinde yangın çıkaran çılgın insanlarız biz.

Eğer ağrırsa başın, zorlanırsan geçimini sağlamakta,
Korkma, gel, ye sofrada ne varsa,
Kalk ve dön, ateşe düşmüş gibi kalbine,
Bırak seni sarsan bu utanç verici telaşı.

Sürgün bizi bizden uzaklaştırır ve aşkımızı bağlar,
Bilirim aşk yanmaz ama yanar hayaller,
Silinmez bu kaderin damgaları,
Görünür alnımdaki utanç verici terler.

Gül herkese "Aşk bende, gelin kalbime" der,
Bir rüya gibi titreyen acı her yola gider,
Ölümün ilk adımından daha acıdır sürgün,
Korkma, gel gir şu yangın kapısından.