Yangın Şiiri - Ahmet Bahçevan

Artık kimse tanımaz seni bu şehirde
yabancı bir akşam yalazını örtünüp
yürüyorsun yitik zaman labirentinde
hiç yaşamamış birinin çoğalan gözleri
çocukluğun eski bir filmin karesinde
parçalanıyor cumbaların seyir defteri
sorgusuz-yargısız unutulmanın kıyısında
anılarsa çiçek açmayan düş güncesi
bağdaş kurmuş yeni yeni yalnızlıklara
ahşap evler ve konaklarda derviş gizemi
ağıyor usulca yorgun deniz masallarına

Artık kimse tanımaz seni bu şehirde
hem adının bir harfini de değiştirdin
oysa bekâr odalarına sığınmış şarkılarla
üzün ve tütün işçilerinin solgun yüzleri
taşardı imbatlardan şarabın krallığına
Ender’in ölümle sınadığı şiir uçurtması
Hüseyin’in rüzgârında mağdur imge kuşları
taşardı bütün yangınların külünden
gençliğimiz karaya vurmuş ıssız yanılsama..

Mart / 1992 Denizli
(Haziran / 1993 – Dünya Kitap)