Yandın ki Ne Yandın Şiiri - Özlem Şahin

Dağ başında kalmış sahipsiz bir mezarsan
Gelenin gidenin yoksa
Aldırma, buğu örter acılarının üstünü.
Sisler düşer, örter üstünü.
Ama dağ başında
Kaderine terk edilmiş bir aşıksan
Yandın ki ne yandın...
Ne buğu
Ne sis örtemez acılarını.
Esen rüzgar, uçan kuş
Sana hep acıları taşır.
Baktığın çalılık bile
Yitirdiğin mutluluğu hatırlatır
Kapanan yaraların yeniden açılır
Artar bir bir yüreğinde acılar
Artar bedeninde.Kurşun kurşun saplanır
Yanar bağrın,
Canın acır.
Bağırmak istersin,
Bağıramazsın
Bağırsan da duyuramazsın.