Yandım annem 18.12.2024. 12 :30

❀☆❀
❀☆❀ Yandım Annem ❀☆❀
❀☆❀
Sen benim gölgemdin, huzurumdun,
Rüzgârın bile sert esmezdi sen varken.
Karanlık gecelerimde yıldızım,
Soğuk sabahlarımda güneşimdin.
Şimdi sensiz bir dünyadayım,
Her şey eksik, her şey yarım.

Evimizin duvarları bile sensiz soğuk,
sesin duyulmaz boş odalarda.
Ellerim hep senin ellerini arıyor,
Ama yok, hiçbir şey eski gibi değil.
Nefes almak bile ağır geliyor,
Sensizlik boğuyor beni her gün biraz daha.

Bir gidişle yıkıldı hayallerim,
Ardında koca bir sessizlik bıraktın.
Evin her köşesinde sen varsın,
Ama dokunamıyorum, sarılamıyorum.
Fotoğraflarınla konuşuyorum bazen,
Yüreğimde bir yumru, gözlerimde yaş.

Bir kere olsun sesini duysam,
Tüm acılar diner, tüm yaralar kapanır.
Hatırlıyorum ellerini, sıcacık ellerini,Saçlarımı oksadıgın o anıları.
Kokun hâlâ rüzgarla taşınıyor,
Sanki bir gün geri dönecekmişsin gibi.
Ama her sabah sensiz bir güne uyanıyorum,
Her gece yokluğunla boğuşuyorum.

Ev sensiz nefes almıyor anne,
Sanki ruhunu da götürdün giderken.
Dört duvar arasında kulağımdaki sesin,
Yalnızca içimdeki sessiz çığlıklar.
Seninle her şey sıcaktı,
Sensiz dünya soğuk, taş gibi katı.
Bir kere daha görebilsem yüzünü,
Yüreğim belki biraz huzur bulur.

Rüyalarımda bile seni arıyorum,
Bir kere "Kızım" deyişini duymak için.
Sesin, dünyamın en güzel melodisi,
Ama şimdi yalnızca anılarda yaşıyor.
Sana yetişemeyen dualarım var annem,
Yarım kalmış tüm kelimelerim…
Ne yapsam, hangi kelimeye sığınsam,
Senin boşluğunu dolduramıyorum.

Her gece yıldızlara bakıyorum anne,
Sanki senin ışığını bulacakmışım gibi.
Ama yıldızlar da sensiz solgun bu gece,
Ay bile karanlık, ışığı kayıp.
Ellerim hep semada, hep duadayım,
Beni bırakıp gittiğin güne sitemkârım.
Ama bilirim ki; sen cennette huzur içindesin,
Ve ben bu özlemi içime gömmeye mahkûmum.

Sen gittin gideli rüzgar bile başka,
Hangi yöne esse, kokunu getirmiyor artık.
Zaman durdu, dünya dönmüyor sanki,
Gözlerim hep kapıda, ama gelmiyorsun.
Her gün kendime yalan söylüyorum,
"Belki bir gün gelir," diye avunuyorum.
Ama içimdeki boşluk,
Her geçen gün biraz daha büyüyor.

Bir gülüşünü hatırlıyorum şimdi,
O gülüş ki, tüm dünyamı aydınlatırdı.
Sen güldüğünde çiçekler açardı,
Seninle bahar hiç bitmezdi anne.
Ama şimdi mevsimler bile kışa dönmüş,
Her yer buz, her yer karanlık.
Içim üşüyor annem

Sahi, gittiğin yerde mutluluk var mı anne?
Gözlerin hâlâ parlıyor mu o cennet ışığında?
Burada senin için dualar biriktiriyorum,
Her nefesimde adını fısıldıyorum.
Bir gün kavuşacağız biliyorum,
Ama o güne kadar bu yangın,
Bu hasret hep içimdesin.

Şimdi her sabah bir dua ile başlıyorum,
Her gece bir özlemle kapanıyor gözlerim.
Ruhun huzur içinde olsun annem,
Ben burada seni hep özleyeceğim.
Ve bir gün, o büyük gün geldiğinde,
Sana sarılacağım, hiç bırakmayacağım.

Dua:
Allah tüm ölmüş annelerimize ve geçmişlerimize rahmet eylesin.
Mekânları cennet, peygamber efendimize komşu olsun.
Annelerimize ve geçmişlerimize merhametiyle muamele etsin.
Mekânları cennet olsun, ruhları şad olsun.
Dualar bir köprü; senden bana, benden geçmişlere...
Bir gün kavuşacağız, buna inanıyorum.
Ama o güne dek,
Bu şiir hep yüreğimde…

Adı: "Yandım Annem"