Yandıktan Sonra Şiiri - Bahattin Tonbul

Yarden uzak kalmak, neye yarar ki
İçindeki ateş, yandıktan sonra
Güneşe çok yakın, kalamazsın ki
Parlayan yıldızlar, söndükten sonra

Ne tuhaf değil mi, acın dinecek
Ruhunu acıtan, öldükten sonra
Çaresiz aşkına, için sinecek
Körkötük bağlanıp, yandıktan sonra

Hançer gibi saplar, o bakışların
Derin ırmaklarda, son akışların
Göze almış iken, yakarışların
Parlayan yıldızlar, söndükten sonra

Ne tez varlığımdan, kaybolup gittin
Karşı alemlerde, bensiz ne ettin
Özlem şiirleri, yazarken bittin
Parlayan yıldızlar, söndükten sonra

Fısıldasın diye, rüzgar esmiyor
Yaprak meyvesine, seni kesmiyor
Varlığından başka, sevda asmıyor
Parlayan yıldızlar, söndükten sonra

Bahattin kendini, beğenmiş sansın
Uzaktan uzağa, seven usansın
Dilerde dolanan, yürek asansın
Parlayan yıldızlar, söndükten sonra
Bahattin Tonbul
19.3.2013