Yandı Canım. Şiiri - Necdet Erem

Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.
Dünü günüm, bitti artık, oldu aşk, derdiyle zar.
Bilmezem tükendi artık, varmıdır kar-u zarar.
Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.

Dünya, ukba, bilmem nedir, aynımda oldu heba,
Yanar gönlüm Arşa çıkar, sadrımdan çıkan sada.
Bitti artık görmez gözüm, her şeye ettim veda,
Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.

Paki cemalin, gönlümde in-ikas eder her dem,
Aşkı Hakdan, yaş yerine inciler döker didem.
Dünya dardır, vuslatına ver icazet ben gidem,
Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.

Aşkındır şavkıyla, her dem, cihanı eyleyen şadan,
O nur içre gark olsa da, halinden bihaber nadan,
Kıl merhamet, kurtar beni, sana hasret narından,
Yandı canım aşkı Hakla, inlerim leylü nehar.

Hak : Allah’ın ism-i haslarından biri.
Leyl : Gece
Nehar : Gündüz
Zar : Ağlama sızlama
Ukba : Ahret
Heba : Yok olma, boşa gitme.
Arş : Allah (cc) nun bulunduğu makam.
Sadr : Göğüs – Sine,
Sada Ses
Paki cemal: Güzel, temiz yüz.
İn-ikas : Yansıma – aksetme
Dem : Zaman – kan – çay (Şiir içindeki mana zaman manasınadır.)
Dide : Göz
Vuslat : Kavuşma
İcazet : İzin – izin belgesi – diploma
Şavk : Parlama parlaklık – ışık saçma.
Şadan : Şad – mutlu şen
Gark : İçinde kaybolma
Bihaber : habersiz olmak.
Nadan : cahil, haddini bilmez.