Yandı bağrım bir telefon çığlığında
Hayır olsun dedim acı çıktı sesin sedası
Yârimin saçının telinde ziyan var imiş
Ben…
Gafil…
Uykudayken…
Yandı bağrım kendi terimde boğulurken gecenin bağrında
Dualarla girdiğim yatağımda yâri düşlerken
Yangın varmış canımın canında
Ben…
Gafil…
Uykudayken…
Şafağı beklerken hasretin son demleri
Haberi geldi gözümün nurunun bir hastane köşesinden
Kalakaldım ortada öksüz misali
Ben…
Gafil…
Uykudayken…
Şimdi bağrımdaki kanamaya kim merhem ola
Gün bakışlıma ziyan vurdu günü kim doğura
Hasretler bağlı kaldı alacakaranlığa
Ben…
Gafil…
Uykudayken…
20.02.2006 11:03:03
Tunahan ErmihanKayıt Tarihi : 20.2.2006 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!