Yandı. Şiiri - Mustafa Yaman 2

Sıla diye, diye, günler, ayları,
Tükettim yılları şurda ne kaldı
Esmiyor artık dağların rüzgarı
Göksümde bir ateş yandı ha yandı.

Evimin ardında ceviz ağacım
Bahçeler bağlarmış benim ilacım
Geldim geleli bitmiyor hiç sancım
Mazide anılar yandı ha yandı.

Çığ düşmüş yoluma gidilmez artık
Hısım akrabayla neden ayrıldık
Ezelden, ebede veda bıraktık
Onca güzel günler yandı ha yandı..

Bir kabri andırıyor burda evler
Hiçte hoş bakmıyor yüzdeki gözler
İnsan taş değil muhabbeti özler
Atmış yıllık ömrüm yandı ha yandı

Nerden bilirdim payıma düşeni
Nasıl döndüreyim şimdi küseni
Beklermi ki dostlar köyümde beni
Tutuştu saçlarım yandı ha yandı

Dök üstüme suyunu soğuk pınar
Akarın dereye; hep boşa akar,
Yamanın derdine hekim mi bakar
Sayılı günlerim yandı ha yandı.