İmrendiğim eski bir evi hatırladım bir an
İçersinde tertemiz beş tane temiz insan
Yanda koca çeşme vardı, coşkuyla akan
Sevgi seli dökerlerdi sokaklarına her an
Avluda sürüyle koyunları vardı onların
Baharda seyrine doyulmazdı kuzuların
Sevgisi kuzularınaydı, Osman çobanın
Hayatları zor,çetin,çileliydi Yanbaşların
Osman dayı erkenden kuzu otlatmaya
Yaşlı Mustafa dayı pek çıkmazdı ortaya
Dirseğiyle hamur yoğuran Fatma hala
Mehmet dayı ise koştururdu her tarafa
Elleri ayakları tutmazdı Fatma halanın
Dili olsa konuşabilse, sildiğin tahtaların
Ne de tatlı olurdu arpa unlu yufkaların
Gözleri sevgiyle bakardı Fatma halanın
Dirseğine bez dolayıp silerdi tahtaları
Mum gibi sararırdı tahtanın budakları
Kötü söz süylemezdi diliyle dudakları
Dam üstünde oturur süzerdi uzakları
Dermansız dizleriyle süt sağdı anaları
Sütse para etmezdi boşaydı çabaları
Tahtaya otururdu sermezdi habaları
Yaşı çok ilerlemişti tutmazdı ayakları
Mehmet dayının sesi yayılırdı etrafına
Nakarat türküsüyle,seslenirdi efkarına
Dolana ay dolana, dolana gün dolana
Hepsi altı kelimeydi, dolana ay dolana
Gün batımında yatardı yanbaşlar ailesi
Evlerinde ışık yok, ocak ateşi meşalesi
İhtiyaca gidenlerinse elindeydi idaresi
Dördü muhtaç halde, ayakta bir tanesi
Ardı sıra göçtüler dört kardeş ile ana
Sarayları dönüştü, birden virane hana
Yanbaş yoktu artık, sadece kaldı mana
Gözüm seni aradı, nerdesin Fatma hala
Uzaktan baktım eve penceresi kırılmış
Pervazlar lime lime Güneş ile yarılmış
Yüzü asık duruyor, sanki bana darılmış
Kerpiçten duvarları,viran olmuş dağılmış
Fatma hala sormak abest, şimdi nerdesin
Günnahsız ve tertemiz gidilen bir yerdesin
Hiç kuşkum yoktur ki cennet senin adresin
Kimse unutamaz seni, çünki gönüllerdesin
Kucağında büyümüştük mis kokardı nefesin
Hiç bir insan çekmemiştir, senin gibi çilesin
Ne kadar arasakta, bulunmayan bir nefestin
Dualarımız seninledir, Allah rahmet eylesin...
Mart 2016
Mekanları cennet olsun
Kayıt Tarihi : 16.6.2016 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamın dayı çocuklarıydı onlar, 6 kardeştiler, Sağlıklı olan iki kardeşten biri Halim dayı güçlü kuvvetli imiş içi un dolu iki çuvalı iple birbirine bağlar ve atın eğerine yüklermiş, ünlü bir güreşçiyi bir kaç saniyede sırtını yere yapıştıracak kadar kuvvetliymiş ve askerde ölmüş, diğer sağlıklı kardeş ise 22 yaşında ishalden ölmüş, Babaları rahmetlinin sesi çok gürmüş okuduğu ezan yakın köylerde duyulurmuş, herkesin çamurdan geçemediği yoldan ayakkabılarını bile batırmadan camiye ulaşırmış, benim tanıma fırsatı bulduğum, babaannemin yeğenleri Mustafa, Osman,Mehmet dayılar ve Fatmana haladır. Ölen 2 sağlam evladından sonra zihinsel zeka özürlü olan üç erkek kardeş ile dünyanın en zeki insanı olan ancak kemik hastalığı nedeniyle elleri ve ayakları tutmayan Fatmana halaydı, başlarında yaşlı bir anneleriyle yaşarlardı, üç erkek kardeş çobanlık yapar eli ayağı peçel olan hala ise ev işlerini yapardı. Eli yüzü tertemiz nur yüzlü bir insandı. Şiirimde de bahsettiğim gibi kollarına bez dolayıp her tarafı pırıl pırıl siler temizlerdi. Kolunu bükerek dirseğiyle hamur yoğurur, hamuru dişine taktığı demir hamur küreğiyle keser, oklavayı kollarıyla yuvarlayıp yufka açar anneside ocaktaki sacın üstünde pişirirdi. Evlerinde idare lambası kullandıklarını hatırlıyorum. Bizim gaz lambası lüks lambası kullandığımız dönemlerde onların fenerleri bile yoktu ocakta yaktıkları odun ateşinin ışığında oturur erkenden yatarlardı, Köyde bir deyim vardı " gün battı yanbeşle yattı" derlerdi. Fatmana hala ileilgili bir anıyı anlatmak isterim. Fatmana hala geceleyin vefat eder, sabahleyin cenazesi öğle namazını müteakip defin için hazırlanır yıkanır, köylüler başında toplanmış kuran okumaktadırlar. Son nefesini verdikten 15 saat sonra Denizliden cenazeye gelenler yanına yaklaşınca son bir kez görmek için yüzündeki örtüyü kaldırırlar o sırada ablam mekanın cennet olsun Fatmana halam dedikten sonra gözlerini açar ve fersiz bir şekilde gözleriyle ablamı takip ederek bakar, çevresindeki herkes hayretler içinde kalır, bu olayın bilimsel bir açıklaması da vardır. insanlar ruhunu teslim etmeden önce çok görmek istedikleri birisi varsa onun sesine duyarlı bir şekilde ruhunu teslim edebilir, beyin o sese duyarlı kalarak sese tepki verebilirmiş. Kendi emekleriyle ürettikleri arpa, buğday, süt, yoğurt ve sebze ile geçimlerini sağlayan bu insanlar harama hiç eli değmeden yaşayıp günahsız bir şekilde hiç şikayetlenmeden dünyadan göç etmişlerdir. Mekanları cennet olsun.
![Bülent Arkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/16/yanbaslar-ailesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!