Yanarken Gece Şiiri - Mustafa Çaturoğlu

Yanarken gece
Gül kurusu ateşlerde
Sensiz Rumeli fenerinde boğaziçinde
Ağlarken begonviller sessizce
O surun dibinde karanlıktaki aşkımıza
‘’Saçaklarından damlayan sularını
Şehrin eski kanallarına akıtan;
El yapımı taş kaplamalı yollardan,
Kanatlarında mısır salkımları memleket tarlalarından gelmiş,
Boncukların,mavişlerin cirit attığı,
Yer minderlerinin kenarında mayıştığı
Canlı capcanlı konak’’
Üzülen kasımpatılar,

Yanarken gece
Gülpembesi ateşlerde
Suya bir kanal oldun
Sen İstanbul.
Kanalın suyu berrak ve taze
Sen kanal o suya
Suda gülkurusu
Suya düşmüş görüntün
Suya düşmüş gül
Sen tarihi kanal diri ve canlı
Su ve sen
Yukarıda ağıl ağıl yağan yağmur
Damıtıyor konağın pervazlarından suyu şehrin kanallarına
Özgür ve bağımsız ama sevinçli başım
Aşktan hüzünlü ve muzdarip
Ama İstanbuldan yana şanslıyım
Çiçeklerinin kollarında uyumak
Rüzgarınla uçmak
Güvercinlerinle olmak
Eserken bir boğaz yeli
Koşturmak martılarınla

Saraçhane kenarında ufak bir imza
İlk yağmurla giden...